Laurent cantet'nin yönettiği, François bégaudeau hem yazıp hem başrol oynadığı, cannes film festivalinde altın palmiye ödülünü almış bir film. Parisin banliyölerinden birinde geçiyor film ve daha çok göçmen çocuklarının okuduğu bir okulun, bir sınıfının dönemi boyunca yaşananlarını sade ve yalın bir şekilde izleyiciye aktarıyor.
Film genel konu itibariyle başarısız bi okulun, başarısız bir sınıfının başarısız öğrencileri başarılı olmaya çalışan bir öğretmen tarafından eğitilmeye çalışmasından bahsediyor ve biz bu senaryolara çok rastladık. Fakat bu film bana türlerinden daha farklı geldi ki; sadece bana değil cannes jürisinede öyle gelmiş ki altın palmiyeye layık görülmüş ve bence hak etmişte. Diğer yandan hollywood'un klişelerinede (örneğin; kahraman öğretmen sınıfa dersleri sevdirir. ) biraz giydirmiş gibi geldi bana. Filmde müzik kullanılmamış bu çok dikkatimi çekti değişik geldi gelmesine ama bir yandanda gerçek hayattada müzik olmadığını düşününce bu da gerçeklik katmış dedim kendi kendime. Filmde bir başka ilgimi çeken şey ise başrol françois'in gerçekte de öğretmen oluşu ve hikayeyi onun yazmış olmasıyla filmin neden bu kadar gerçekçi olduğunu çok fazla düşünmüyorsunuz.
Bilemiyorum bana mı denk geliyor yoksa kafa yapımdan mı kaynaklanıyor ama bu filmde de sistem eleştirisi bolca mevcut. Örneğin; fransa entegrasyonunu eleştiriyor, eğitim sistemini eleştiriyor, idealin gerçekle örtüşmemesi eleştiriliyor, öğretmen-öğrenci ayrımı eleştiriliyor ve burada simgeselleşmeler var gibi otorite-toplum gibi vs.
Hayat gibi bir film olması sebebiyle izlenmeli kategorisine giren filmlerden.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder