1 Temmuz 2011 Cuma

Deneme

Seni özledim galiba.
Özlediğim şey sen misin, hissettirdiklerin mi?
Hem sen kimsin be?
Kendi kendimi tamamlayamıyor muyum ki, sensiz eksik hissediyorum?
Nasıl oluyor da kafamı bu kadar kurcalayıp, hücrelerime adını haykırtabiliyorsun?
Diş ağrısı gibisin bazen senden başka bir şey düşünemez oluyorum.

Bi tanesi demiş ki; hayat bazen oyun oynar bize; deli gibi özlettirir birilerini, sonra birde utanmadan sürecin devamında unutturur onu.
Kim demiş diye düşündüm de belki bende demiş olabilirim kendi kendime.
Bazen kendimi bu dünyadan değilmişim gibi hissediyorum biliyormusun?
Belki geç doğmuşum, belki erken ne bileyim ama şuan bana uymuyor gibi.
Her şey bir ilginç geliyor bana oysa ki insanlar bunları normal karşılıyor.
Nasıl lan diyorum, göz göre göre kamer şakasıymışcasına x'e y diyorlar.
Konuşasım gelmiyor artık, dinlemiyorlar ki.. Anca konuşma sırası kendilerine gelsin diye bekleyip duruyorlar.
Hay amına koyayım, sanki konuşuyorsun da bir şey sölüyormuş gibi.
O an duyamıyorum lan seni, ağzın kımıldıyor ve seslerde çıkıyor ama sadece bu.
Siktir et amına koyayım diyorum ama bu da bi yere kadar.
Görüyor musun yine konuyu dağıttım lan. Dönüp baktım da konu neydi ki onu da çözemedim.
Yine neye isyan ettim yine neye takıldım ki bende bilmiyorum.
Beyin fırtınasının ortasında kaldım, yine üşüttüm.

1 yorum: